Honderd jaar geleden … De aarde onder de voeten van de grote civilisaties in het Zuidoosten van Europa werd bevuild door de eerste genocide in de hedendaagse geschiedenis … 24 april 1915, de Ottomaanse overheid gaat over tot de arrestatie van alle Armeense intellectuele en politieke personaliteiten in Istanbul.
Met deze operatie brak voor de Armeniërs, Assyriërs-Arameeërs-Chaldeeërs-Syriac, Joden, Pontische Grieken en Yezidi een periode aan van systematische deportatie aan die moest leiden tot de complete uitroeiing van niet-Islamitische volkeren en gemeenschappen die al voor de komst van de Turken in de 11de eeuw in Anatolië woonden.
De genocide uitgevoerd door het ‘Comité voor Eenheid en Vooruitgang’, na de proefbeurten van Abdülhamid II, de Rode Sultan, in 1894-1896, was geheel conform de definitie zoals bepaald door het Verdrag van 1948 inzake de Voorkoming en de Bestraffing van de misdaad Genocide
Het Kemalistische regime, erfgenaam van het ultranationalisme van het Comité voor Eenheid en Vooruitgang, heeft haar genocidale praktijken nooit opgegeven, niet enkel tegen onze niet-Islamitische volkeren, maar evenzeer tegen haar Koerdische en Arabische geloofsgenoten.
De gedwongen migratie volgend op het Verdrag van Lausanne in 1923 heeft geleid tot de quasi totale verdwijning van de aanwezigheid van de Griekse bevolking in Anatolië.
In 1934 vond er een belangrijke pogrom plaats tegen de Joden in de provincie Edirne.
Een genocide gepland sinds 1932 en ten uitvoer gebracht vanaf 1937 leidde tot de slachting van duizenden inwoners van Dersim.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werden Christelijke en Joodse burgers naar het werkkamp van Aşkale overgebracht omdat zij de zware belastingen waaraan enkel niet-moslims onderhevig waren niet meer konden betalen.
Een chronische paranoia heeft de politiek van de opeenvolgende regeringen blijven tekenen, zelfs na de overgang naar een parlementair regime in 1946 onder druk van westerse bondgenoten.
De pogroms en plunderingen van 1955 tegen christelijke minderheden in Istanbul en Izmir zijn schandelijke complotten van de machthebbers binnen de democratische partij.
De putschisten van 1971 en 1980 zijn verantwoordelijk voor massieve ophangingen, martelingen en de onderdrukking van Koerdische en progressieve en democratische Turkse burgers alsook etnische en religieuze minderheden.
Het Koerdische volk strijdt tegen de staatsrepressie sinds het begin van het republikeinse tijdperk.
Mediagenieke lynchpartijen blijven nog altijd één van de afschuwelijkste methodes van de Turkse staat. De pogroms van Hatay, Kahramanmaraş en Çorum in de jaren ’60 en ’70 tegen linkse en alevitische burgers … De schietpartij waarbij meer dan dertig voornamelijk alevitische intellectuelen gedood werden in 1993 te Sivas … Ten slotte, de moord van onze broeder Hrant Drink voor de deur van zijn krant in 2007 in Istanbul.
Acht jaar zijn verlopen sinds deze misdaad, maar de Turkse staat blijft nog altijd haar negationistische politiek volhouden en zet, op de honderdjarige herdenking van de genocide, in 2015, alle diplomatieke, economische en mediatieke middelen in om deze herdenking te verduisteren.
De organisatie van feestelijkheden op de Dardanellen op 24 april en bovenal, met medeplichtigheid van de Belgische autoriteiten, de toewijzing van het Europaliafestival aan Turkije zijn de twee meest in het oog springende voorbeelden.
Vanwege electorale overwegingen van alle Belgische politiek partijen, bezetten Turkse negationisten reeds sleutelposities in de federale, gewestelijke en lokale parlementen.
Onze organisaties verenigen de nakomelingen van de slachtoffers van de genocidale prakijken van de Turkse staat en de Alevitische, Armeense, Assyrisch-Arameese-Chaldeeuwse-Syrische, Pontisch Griekse, Joodse, Turkse en Yezidi-Koerdische politieke ballingen die samen de herinnering eren van de slachtoffers van de genocide van 1915.
Wij eisen de erkenning van deze genocide door alle instanties van de Europese Unie en al haar lidstaten.
Comité van de herdenking van de slachtoffers van de genocide van 1915
Ateliers du Soleil
ATIK (Confederatie van Arbeiders uit Turkije in België)
Koerdisch Cultureel Centrum Brussel
Collectif d’immigres en Belgique
Comité de Coordination Belge du Centenaire du Génocide Arménien
European Syriac Union
Federatie van Arameeërs (Syriac) van België
Federatie van Koerdische Verenigingen in België
Fédération Union des Alévis en Belgique- FUAB
Stichting Info-Türk
Assyrisch Instituut België
Koerdisch Instituut Brussel /Institut Kurde de Bruxelles
La Maison des Yézidis
La Maison du peuple – BXL
Voor inlichtingen: Khatchik Demirci: e-mail :[email protected] – GSM : 0489 739 701
GROTE MARS IN BRUSSEL
VRIJDAG 24 APRIL OM 14U00
VAN HET CENTRAAL STATION NAAR HET LUXEMBURGPLEIN
100 JAAR VAN ONTKENNING IS GENOEG!
VEROORDEEL DE GENOCIDALE TURKSE STAAT
GERECHTIGHEID VOOR DE SLACHTOFFERS VAN DE GENOCIDE VAN 1915
