De bestaansstrijd van de Koerden.
Koerdistan het land van de Koerden – is destijds – zonder het aan de Koerden te vragen in 4 verdeeld en vervolgens van de kaart geveegd. De meest fundamentele rechten van de Koerden werden hen ontnomen, tot aan de erkenning van hun bestaan toe. Maar ook het recht om aan politiek te kunnen doen. De minste vraag voor rechten werd met geweld beantwoord. De Koerden hadden geen ander uitweg meer dan verzet bieden. De PKK en diens leider Abullah Öcalan werden het centrum waarrond dit verzet zich organiseerde. Öcalan en de PKK zijn in de ogen van de Koerden respectievelijk een vrijheidstrijder en een vrijheidsbeweging. Het zijn de Koerden die Öcalan volgen die het voortouw nemen in het verzet tegen IS en de humanistische waarden verdedigen. Met grote opofferingen voeren zij nu een succesvolle strijd tegen het IS-fascisme in zowel Syrië als Irak.
D Koerdisch volksleider Abdullah Öcalan wordt nu al 18 jaar als een gijzelaar gehouden.
De Koerden beschouwen 15 februari 1999 als een zwarte dag. Toen werd Öcalan, met medewerking van westerse staten, gevangengenomen via een complot. De laatste 9 maanden heeft Turks president Erdogan zelf ervoor gezorgd dat hij in totale isolatie gehouden word. Met de verjaardag van dit internationaal complot wordt de gijzeling van Öcalan nog eens versterkt door de overheid.
Uitspraken van Erdogan zoals “zolang ik leef, zal hij nooit vrijkomen” en “presidentieel gezag of de chaos” wijzen op zijn dictatoriale wijze van presidentschap. Zijn vergelijking met Hitler was zeker geen ‘slip of the tongue’ maar ontmaskerde zijn ware bedoelingen tegen Öcalan, het volk en de democratie. Er wordt nu voor de ogen van de wereld een brutale aanval uitgevoerd tegen de vrijheidsbeweging, het Koerdische volk en de democratie.
De Turkse staat zet de oorlog tegen de Koerden verder met een nieuw “vernietigingsplan”.
Sinds 24 juli 2015 is de Turkse staat begonnen met een grootscheepse vuile oorlog. Ook tegen de civiele steden en dorpen. Tot nu toe heeft de Turkse staat 460 burgers gedood in deze steden kinderen (84) en vrouwen (79) inclusief . Meer dan 300 000 mensen moesten vluchten. Steden zoals Cizre, Sur en Silopi werden door artillerie en helikopters tot puin geschoten. Het leger is verschillende steden binnengetrokken en heeft langdurige uitgaansverboden ingesteld. Niet minder dan 1.5 miljoen mensen lijden onder deze blokkades: voedsel wordt schaars, water- en elektriciteitsvoorzieningen zijn kapot, medische hulpverlening is gestopt. Wat IS doet in Syrië en Irak, dezelfde barbarij doet Turkije nu ook tegen de Koerden.
De Turkse AKP-regering noemt dit “çökertme plani”, letterlijk vernietigingsplan.
Deze plan is in werkelijkheid in werking getreden op 5 april 2015, de dag dat Öcalan in totale isolatie gebracht werd. Deze oorlog tart niet alleen de internationale wetten en normen, maar is tegelijk ook een genocide gericht op de wil van het volk zelf. Deze oorlog is niet alleen gericht tegen de Koerdische vrijheidsbeweging en het Koerdisch volk, maar wordt ook aangewend om de democratische krachten en de oppositie tegen Erdogan binnen Turkije zelf ook aan te vallen en het zwijgen op te leggen.
● De strijd van de Koerden voor vrijheid en democratie is gelijklopend met de strijd voor de mensheid tegen de AKP/IS barbarij. Het is tijd voor solidariteit en ééngemaakt verzet tegen deze onmenselijkheid, onderdrukking en terreur.
● De vrijheid van Koerdisch volksleider Abdullah Öcalan zal de weg vrijmaken voor een politieke en onderhandelde oplossing van de Koerdische Kwestie.
● De internationale organisaties moeten Turkije beletten dat het nog verder de internationale wetten en de menselijke waarden kan verkrachten.
KCD-Europe
