De arrestatie van de Koerdische politici blijft voortduren in Turkije. De onderdrukking van de Koerden gaat voort in verschillende vormen. Het gebruik van de Koerdische taal blijft een strafbaar element. De Koerdische kinderen zijn mikpunt van het leger en politie. En het leger stopt niet de Koerdische regio te voortdurend te bombarderen.
In de loop van de tweede helft van Januari heeft de regering van de islamistische Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) van premier Recep Tayyip Erdogan voor nog meer aanhoudingen gezorgd. Meer dan 150 kaderleden van de nieuwe pro Koerdische Partij BDP (Partij voor Vrede en Democratie) en 1500 andere sympathisanten. Een van de laatste aangehouden burgemeesters in functie is die van Igdir. Uit protest kwam hij niet naar buiten samen met de politieagenten eer hij niet geboeid was.
De AKP zegt de Koerdische taal vrijheid gegeven te hebben. Ze heeft ook de TRT6 TV in het Koerdisch geopend. Als je naar de programma’s ervan kijkt zie je niets anders dan propaganda voor de staat, de regering en de Islam. Dat gebeurt allemaal in het Koerdisch. Maar er gebeuren ook andere zaken. Bijvoorbeeld de ex-parlementariër Mahmut Alinak werd veroordeeld tot gevangenisstraf. Voor elk Koerdisch woord die dat hij uitgesproken heeft kreeg hij 22 dagen gevangenisstraf. Om preciezer te zijn, voor de zeven Koerdische woorden die hij gebruikte tijdens een ontmoeting in het openbaar kreeg hij vijf maanden straf. Dat toont aan hoe ernstig de AKP-regering en de staat zijn.
Als reactie op deze straf zei Mahmut Alinak: "Ik vraag elke Turk die menselijk kan oordelen. Wat zouden jullie denken en doen als je per gesproken Turks woord 22 dagen gevangenisstraf zou krijgen?".
Mahmut Alinak was eerder al tot 19 maanden en 17 dagen gevangenisstraf veroordeeld omdat hij op 20 juli 2007 in het Koerdisch het publiek toegesproken heeft naar aanleiding van de verkiezingen toen. Als kandidaat parlementslid op de lijst van de DTP (Partij voor een Democratische Samenleving, inmiddels verboden) sprak hij 33 minuten in het Turks en enkel maar "mijn broeders en mijn zusters, u bent welkom" in het Koerdisch. En op het einde van zijn toespraak zei hij ook: "Leve de vrijheid."
Voor deze dubbelzinnige houding van de staat en de regering voegde hij nog aan toe: "Ik kan maar zeggen dat de gevangenisstraf welkom is omdat ik alleen maar in het Koerdisch gesproken heb".
Ook de schendingen van de kinderrechten blijven een harde realiteit in Turkije. De Turkse premier Erdogan komt om de haverklap op voor de kinderen Gaza, maar vind de kinderen van de Koerden nietsnutten die maar gestraft moeten worden. Zo blijven de Koerdische kinderen, die op een of andere manier opkomen voor hun rechten in de straten van de Koerdische steden, heel hard aangepakt worden.
Het leger en de politie gaan zeer agressief te werk tegen de kinderen. Volgens het rapport van deTurkse mensenrechtenorganisatie IHD, zijn in het jaar 2009 3.155 kinderen aangehouden. Daarom noemde ze "2009: het jaar van de schendingen van de rechten van de kinderen in Turkije". De kinderen die aangehouden werden waren alle tussen 13 jaar en 18 jaar. 299 van hen werden effectief naar de gevangenis gestuurd. In haar rapport vermeldde ze ook dat de kinderen regelmatig het slachtoffer werden van de folteringen in de politiecombi’s, politiebureaus en in de gevangenis zelf.
Volgens de verklaringen van zeven kinderen werden ze gevraagd om als verklikkers te werken voor de politie. Indien ze dat zouden aanvaarden zouden ze vrijgelaten worden.
In het rapport van de IHD wordt ook gesproken van het gebruik van de plastieken kogels tegen de kinderen. Op 30 juli 2009 gebruikte politie die kogels met als gevolg dat een meisje haar rechteroog verloor. Het zicht van haar linkeroog gaat met de dag achteruit.
In de gevangenissen worden de kinderen regelmatig gefolterd. Bijvoorbeeld in Pozanti M type gevangenis worden de kinderen systematisch gefolterd door de politie en de militairen. Ze ondergaan fysische als psychische folterpraktijken. Met de kinderen die medische attesten tonen wordt gelachen in de Turkse "rechtbanken". Zoals alle andere gevangenen moeten dus ook kinderen elke morgen beginnen met de Turkse hymne: "Ik ben Turk, juist, slim en fier op mijn Turk zijn".
Het rapport van de IHD vermeldt ook de gevangenisstraffen die uitgesproken zijn voor de kinderen tussen 13 en 18 jaar oud: in totaal 203 jaar 3 maanden en 15 dagen.
En de onophoudelijke operaties van het Turkse leger in Koerdische gebieden maken het leven onleefbaar. Het gevoel van veiligheid bij de bevolking verdwijnt elke dag nog meer. Langs de ene kant operaties tegen de politici, langs de andere kant repressie tegen de kinderen, bejaarden en de gewone bevolking en dan nog de voortdurende militaire operaties in de Koerdische gebieden.
Verschillende Europese instanties hebben al hun ongenoegen geuit tegen deze repressie. Onlangs protesteerden de Interparlementaire Werkgroep van de Raad van Europa, de Zweedse PEN CLUB en de Zweedse Linkse Fractie verklaarden zich solidair met de BDP en de IHD.
Het Koerdische vraagstuk, de mensenrechten in Turkije kunnen niet opgelost worden met het gebruik van wapens. De Turkse staat en de regering in Ankara praten te veel en doen niets goeds. Er is dus niet veel nodig om te zeggen dat Turkije nog veraf is van lidmaatschap van de EU.
Derwich M. Ferho is directeur van het Koerdisch Instituut te Brussel
http://www.uitpers.be/artikel_view.php?id=2605
