Volgens getuigen hebben vier jachtvliegtuigen van het type F-16 deze dorpelingen, waaronder kinderen en jongeren tussen 12 en 18 jaar, gebombardeerd.

Men moet benadrukken dat de raid plaatshad enkele uren na de samenkomst  van de Raad voor Nationale Veiligheid, dewelke dezelfde dag werd gehouden in Ankara. Op zulke bijeenkomsten bespreekt men welke maatregelen men gaat treffen tegen de vrijheidsstrijd van de Koerden.
Dit bloedbad kan een nieuw tijdperk inluiden in de houding van de turkse politiek tegenover de Koerden. Zo kan het het begin betekenen van een nieuwe episode van moorddadige operaties,  ontketend door de regering en haar leger. Onder dit nieuw regime brengen duizenden koerdische politici en intellectuelen, waaronder ook journalisten, hun tijd door achter de tralies, simpelweg omdat ze de rechten en vrijheden van het koerdisch volk hebben geëist.
Vandaag staat de meerderheid van de geschreven en audio-visuele turkse media onder controle van het regime.  Dit verklaart waarom de turkse media op de 28ste december hebben vermeden om te praten over de slachting. Met hun mediatieke macht is de regering van de AKP van plan iedere strijd voor de erkenning van de rechten van de Koerden te breken.  De politiek van het regime bestaat erin elke schending van de mensenrechten te verstoppen, niet alleen in Koerdistan maar in heel Turkije.
Niettegenstaande deze duidelijke situatie, blijft de regering van de AKP spijtig genoeg lessen in democratie geven aan de arabische landen door hen te vragen om democratische hervormingen door te voeren en de repressie van hun bevolking te staken. Is dit, gegeven de toestand in Turkije en Koerdistan, niet hipocriet?
Over deze onderdrukking door de turkse staat, volharden de westerse staten in stilzwijgen. Is het niet hoogdringend en belangrijk om snel te reageren, op internationaal niveau, om een einde te maken aan de situatie waarin de Koerden zich bevinden?
Het is tijd voor de europese leiders om niet langer de medeplichtige te zijn van Ankara, ze moeten duidelijke posities innemen tegen de schending van de mensenrechten gepleegd in Turkije en Koerdistan. Hoe kanTurkije, gegeven deze realiteit, worden behandeld als een land dat kandidaat is voor de Europese Unie? Hoe kan  de EU blijven onderhandelen over het toetreden van Turkije? Deze houding moedigt de turkse gezaghebbers aan hun land in de chaos te storten. Is het geen verplichting van de EU om tussen te komen in het democratisch debat in Turkije, vanaf het moment dat ze de toetreding van Turkije tot de Unie op haar agenda gezet heeft?
Volgens de cijfers van de organisaties ter verdediging van de rechten van de mens zijn sinds 2009 meer dan 7700 personen in hechtenis gezet, zogezegd omdat ze lid zouden zijn van de KCK ( Vereniging van Gemeenschappen in Koerdistan).
Het is duidelijk dat Turkije de ‘totale oorlog’ vertklaard heeft aan het koerdisch volk en dit terwijl het op internationaal vlak stil blijft. De arrestaties van koerdische leiders neemt iedere dag toe. Vandaag zitten duizenden leden van de BDP achter de tralies. Het doel  van de turkse repressie is duidelijk: de strijd van de Koerden breken en de erkenning van de politieke, sociale en culturele rechten van dit volk verhinderen. Het is dus hoogtijd de arbitraire en autoritaire wijze waarop de turkse regering de koerdische kwestie behandeld, aan te klagen.
Ik heb zopas vernomen dat de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa ( OVSE) Ankara om uitleg vraagt over de laatste arrestaties van journalisten. Dit is goed nieuws komende van een internationale instantie. Bij deze arrestaties, aangeklaagd door de OVSE, werden 500 journalisten aangehouden, vooral in de dossiers gericht tegen de koerdische milieus. Volgens de turkse Vereniging van de Rechten van de Mens worden er momenteel in Turkije in totaal 71 journalisten vastgehouden. 11.01.2012
Vertaling van het Frans: Eva Waeytens

F
E
E
D

B
A
C
K