Als gevolg van deze aanslag kondigde het Turkse leger aan een grootscheepse operatie te hebben uitgevoerd in Iraaks Koerdistan. Gelijkaardige operaties werden uitgevoerd in de grensstreken met Irak. Sindsdien hebben de Turkse luchtmachten verschillende regio’s in Iraaks Koerdistan zwaar gebombardeerd en deze bombardementen werden gevolgd door weliswaar beperkte grondoffensieven aan de grens. De strijd werd voortgezet in bepaalde streken waar vliegtuigen en helikopters werden ingezet. Bronnen afkomstig van de Turkse veiligheidsdiensten in de regio preciseerden al dat de Turken daarbij doorgingen met het bombarderen van PKK-kampen gelegen in de bergen van Iraaks-Koerdistan.
Op 27 oktober kondigden de Turkse autoriteiten aan dat zij hun laatste militaire actie uitvoerden en in die operatie, die vooral uitgevoerd werd in de Kazan-vallei, werden meerdere Koerdische militanten gedood. Volgens diezelfde autoriteiten was deze actie in feite een reactie op de guerrilla-aanval in Cukurca.
Volgens informatie die gepubliceerd werd door mensenrechtenorganisaties in Koerdistan en de BDP werden tijdens deze aanval chemische wapens gebruikt. Dit werd ook vastgesteld door de familieleden van de gedode militanten.
Het moet opgemerkt worden dat na de guerrilla-aanslag op 19 oktober in verschillende Turkse steden manifestaties georganiseerd werden die ook ondersteund werden door officiële staatsinstellingen en tot nu toe nog steeds georganiseerd worden. Het enige doel van deze manifestaties is de Koerdische bevolking in deze regio (het westen van Turkije) te terroriseren.
Deze gebeurtenissen vallen samen met de groei in het aantal arrestaties van BDP-leiders en intellectuele Turken. Het is in dit kader dat de aanhoudingen van Ragip Zarakolu (mensenrechtenactivist en verdediger van minderhedenrechten) en professor Busra Ersanli (professor in de politieke wetenschappen aan de universiteit van Ankara) gezien moeten worden.
Als reactie op de acties van het Turkse leger laten de PKK-verantwoordelijken verstaan dat, als de operaties worden verder gezet, Turkije het risico neemt om nog harder getroffen te worden.
Volgens officiële cijfers van de Turkse staat heeft deze oorlog al meer dan 40.000 doden gemaakt sinds het begin van het conflict in 1984, dat wil zeggen sinds het begin van de gewapende strijd van de PKK.
Ik wil graag verduidelijken dat sinds 16 augustus 2011 Turkse luchtmachten de bergen van Iraaks Koerdistan regelmatig bombarderen. Duizenden soldaten werden gemobiliseerd in de bergen om de guerrilla’s te bevechten. Dat wil zeggen dat de oorlog in een nieuwe en meer intense fase is beland en dat vele mannen riskeren hun leven te verliezen.
Met dit artikel wil ik een oproep doen aan internationale organisaties en de internationale gemeenschap om eindelijk hun opdracht serieus te nemen en de vrede op te leggen door een einde te maken aan deze oorlog voor er nieuwe levens verloren gaan. Dit vereist een meer serieuze, concrete en praktische aanpak.
In dit staduim is het ook van groot belang dat de instellingen van de Europese Unie zo snel mogelijk hun verantwoordelijkheden opnemen
Alles moet in het werk worden gesteld om de oorlog te stoppen en de vrede tussen Turkije en Koerdistan mogelijk te maken. Dit is een plicht aan de menselijkheid. Dus moeten we reageren, heropbouwen, ontwapenen en het respect voor de mensenrechten verzekeren, zoals overal, maar ook zeker in Turkije en Koerdistan.
