Het overlijden van Willy Kuijpers heeft in Vlaanderen een storm aan reacties van medeleven en sympathie teweeggebracht. Logisch, want naast zijn bijzondere stijl als politicus, stond Willy vooral bekend als een sociaal bewogen man en een warme persoonlijkheid.
Het Koerdisch Instituut herinnert zich Willy als de progressieve idealist, de Volksunie-politicus van de oude stempel en een bijzonder goede vriend. Als volksnationalist kwam hij onvoorwaardelijk op voor alle verdrukte bevolkingsgroepen in de wereld. Mensenrechten stonden hierbij centraal.
De eerste contacten tussen Willy als volksvertegenwoordiger en Derwich Ferho, stichter en voorzitter van het Koerdisch Instituut, werden gelegd omstreeks 1977. Lang vóór er sprake was van het Koerdisch Instituut.
De jaren die daar opvolgde zijn er heel wat intense ontmoetingen en belevenissen geweest. De meest memorabele ervaringen waren de geëngageerde missies en reizen naar de Koerdische regio’s in zowel Turkije als Irak. Onverschrokken zoals men hem kende, is Willy bij een van die bezoeken als bij wonder aan de dood ontsnapt. Tijdens een uitvaartplechtigheid voor Koerdische strijders suisde een kogel – afgevuurd door Turkse ordediensten – rakelings langsheen zijn hoofd.
We gaan bovendien nooit de solidariteitsacties vergeten die Willy op touw zette. Een hoogtepunt hiervan was “Vlaanderen solidair met Koerdistan” in 1992. Een groots opgezette inzameling van kledij en hulpmiddelen. De foto in de aankondiging herinnert ons aan die actie.
Gedurende het méér dan 40-jarige bestaan van het Koerdisch Instituut hebben wij op de hulp, steun en inzet van Willy mogen rekenen. Hij stond er steeds, als politicus, als sympathisant maar vooral als vriend. Wij gaan hem nooit vergeten!
