De conclusie is dat de Europese leiders de strapatsen van Erdoğan beu zijn. Zijn rol in Syrië, de pesterijen in de Griekse en Cypriotische territoriale wateren, de tweedracht die hij zaait binnen de NAVO, de machtsspelletjes met de EU waar hij een hybride oorlog voert via illegale migratie, de beledigingen aan het adres van regeringsleiders zoals de Franse president Macron, het geflirt met moslimextremisme en, als toetje, zijn profilering als vredesengel bij Poetin, leidden tot deze drastische inbreukprocedure waarbij Turkije zowaar uit de Raad van Europa gegooid kan worden.”

Het feit dat Erdoğan vorig jaar al het vrouwenrechtenverdrag van diezelfde Raad van Europa, dat notabene in Istanboel gesloten werd, opzegde belooft niet veel goeds inzake Turkse medewerking met het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM).

Dit zijn een aantal besluiten dat Lode Goukens maakt in zijn uitgebreidere analyse dat het mediaplatform Doorbraak gisteren publiceerde. Aanleiding voor deze analyse is het feit dat de ministers van Buitenlandse Zaken van de Raad van Europa (niet te verwarren met de Raad van de Europese Unie) afgelopen woensdag een inbreukprocedure hebben gestart tegen Turkije omwille van de situatie met Osman Kavala.

Deze Turkse ondernemer en activist werd in 2017 opgepakt en opgesloten. Na vrijspraak in 2020 verdween hij opnieuw in de Turkse cel omwille van vermeende betrokkenheid bij de mislukte staatsgreep in 2016. Sedertdien zit Kavala als een politiek gevangene opgesloten zonder proces of veroordeling. Kavala pleitte bovendien voor een samenwerking tussen Armenen, Koerden en Turken.

Klik hier voor het volledige artikel.

F
E
E
D

B
A
C
K