charlie-hebdo-shooting-tribute-illustrators-cartoonists-11

Wat er op woensdag 7 januari in Parijs gebeurd is, is onaanvaardbaar. We veroordelen ten strengste de gruwelijke aanslag op de journalisten en cartoonisten van Charlie Hebdo, een aanslag die tevens een aanslag is op de vrije meningsuiting. Onze innige deelneming aan de families, vrienden en collega’s van de slachtoffers, die we allen veel moed en sterkte wensen.

We zijn zeer geschokt en verontwaardigd over de brutale moordpartijen in Parijs. We zijn echter ook enigszins verontwaardigd over de selectiviteit van de westerse verontwaardiging. Waarom is deze westerse verontwaardiging steevast beduidend minder groot wanneer gelijkaardige gruweldaden door gelijkaardige jihadistische fanatici gepleegd worden, maar  tegen bevolkingsgroepen buiten onze westerse landsgrenzen? Op dezelfde dag als de aanslag tegen Charlie Hebdo, moordde Boko Haram in Nigeria een volledige stad uit, met vele honderden tot duizenden doden tot gevolg, maar daarover wordt bijna niets gezegd.

Al geruime tijd zaaien jihadisten, onder de vlag van groepen zoals de Islamitische Staat (Irak en Syrië), Al Qaeda en Jabhat Al-Nusra (Syrië), Boko Haram (Nigeria) en de Turkse Hizbollah dood en verderf in de wereld. Hun daden, hun gedachten en hun manier van werken zijn verwerpelijk.

Al enkele jaren zijn ook de Koerden een belangrijk doelwit van de terreur van deze organisaties die in naam van de Islam werken en mensen vermoorden. Volkeren, religies en heilige plaatsen worden op barbaarse wijze bestookt. Sinds jaren vragen de Koerden zowel in Koerdistan zelf, als in het buitenland om aandacht en om concrete maatregelen tegen deze terroristische organisaties en hun onverdraagzame gedachtegoed.

In Cizîrê, Efrîn en vooral Kobanê in Rojava (de Koerdische regio in Syrië), in Shengal, Kirkuk, Maxmur en talloze andere plaatsen in Zuid-Koerdistan (Irak) en in verschillende regio’s in Noord-Koerdistan (Turkije, o.a. Shirnak en Cizîr), zijn deze terreurgroeperingen actief tegen de vrijheid. Alles wat hen niet zint, trachten ze te vernielen. Politieke, socio-culturele en andere organisaties in Koerdistan vragen sinds jaren meer aandacht en meer inzet om een halt toe te roepen aan de onmenselijke praktijken van deze organisaties. Eigenaardig genoeg kwam er lange tijd geen reactie, noch van de EU-landen, noch van de VS of Rusland.

Vergeet niet dat zelfs in Europa legitieme Koerdische politici en activisten, slachtoffer zijn geworden van de terreur van extremistische groeperingen en van de staatsterreur van landen die gefundeerd zijn op een extremistische ideologie. Denk maar aan de drie Koerdische politieke leiders – Dr. A. Qasimlo, Dr. Fazil Resûl en Ebdullah Qadirî Azer – die op 13 juli 1989 vermoord werden te Wenen, en drie jaar later op 17 september 1992, toen Sadegh Charafkandi, Fattah Abdoli en Homayoun Ardalan werden omgebracht in Berlijn, het zogenaamde Mykonos-incident. In beide gevallen zat Iran achter de moorden.

Exact twee jaar geleden werden ook in Parijs drie Koerdische vrouwen ­– Sakine Cansiz, Fidan Dogan (Rojbîn) en Leyla Shaylemez – vermoord. De dader kwam uit extreem Turks-nationalistische hoek. Het is nog onduidelijk in welke mate de Turkse staat hierbij betrokken is.

Turkije speelde de afgelopen jaren een sleutelrol in de opmars van IS door vrijelijk haar grondgebied, infrastructuur, grensovergangen en ziekenhuizen ter beschikking te stellen van de terroristen. Waarom wordt Turkije daarover niet of nauwelijks aangesproken?

We veroordelen ten strengste deze moorden en de moordenaars. Maar we veroordelen ook die landen en leiders die de afgelopen jaren mee het huidige klimaat en de extremistische groeperingen gevoed hebben, wat dit drama mogelijk heeft gemaakt. We vragen zeer streng op te treden tegen deze onverdraagzame groepen en de landen die hen financieren. Ze zijn tegen de fundamentele waarden van de mensheid, waarden zoals mensenrechten en vrijheid van meningsuiting.

Koerdisch Instituut te Brussel, 09.01.2015

F
E
E
D

B
A
C
K