De zitstaking
Sinds vorige week wordt er dagelijks geprotesteerd voor het Europees Parlement om de aandacht te vestigen op de kritieke situatie van de meer dan 700 Koerdische gevangen die morgen al 57 dagen in hongerstaking zijn.
De actie van morgen valt samen met het bezoek van Ahmet Davutoglu, de Turkse minister van Buitenlandse Zaken aan Brussel. Davutoglu zal o. a. een onderhoud hebben met buitenlandminister Didier Reynders, Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, Catherine Ashton en Europees Commissaris voor de uitbreiding, Stefan Füle en met vertegenwoordigers van de Turkse gemeenschap.
De hongerstaking
Op 12 september is een groep van 63 gevangenen, waaronder vele vrouwen, verspreid over zeven gevangenissen, begonnen aan een collectieve hongerstaking. Al gauw namen steeds meer gevangenen,onder wie BDP kaderleden, mensenrechtenactivisten en journalisten, deel aan wat één van de grootste, collectieve hongerstakingen aan het worden is. Elke dag sluiten meer mensen zich aan bij de hongerstakers, zowel binnen de gevangenissen, als daarbuiten.
Afgelopen maandag (5 november) sloten meer dan 10.000 gevangenen zich bij de hongerstaking aan, waaronder bijna alle gevangen genomen sympathisanten van de Koerdische PKK en haar Iraanse zusterpartij PJAK. Alleen minderjarigen, oudere en zieke gevangenen worden buiten de actie gehouden.
Voor de initiatiefnemers van de hongerstaking breekt morgen de 57ste dag aan.
Dat wil zeggen dat er elk uur slachtoffers kunnen vallen. Afhankelijk van de fysieke conditie, wordt een hongerstaking al na vier weken bijzonder gevaarlijk. De hongerstaker krijgt last van hallucinaties, duizelingen, verwardheid en gehoor- en gezichtsverlies. Na ongeveer 4 à 5 weken loopt een hongerstaker het risico op permanente schade aan de hersenen en de organen, die vervolgens falen. De dood volgt na 42 tot maximaal 79 dagen (de Ierse hongerstaker Bobby Sands stierf na 66 dagen).
Waarom deze actie?
De hongerstakers begonnen hun actie op 12 september, dat is de dag waarop in 1980 een uiterst bloedige militaire staatsgreep plaatsvond in Turkije. De actievoerders vergelijken deze met de huidige, Orwelliaanse repressie van de Turkse AKP-regering tegen iedereen die in Turkije ook maar iets durft te zeggen over de onrechtvaardige situatie van de Koerdische bevolking. Sinds 2009 werden naar schatting meer dan 8000 mensen in de gevangenis gegooid om politieke redenen, doorgaans op verdenking van “terrorisme”, vaak enkel en alleen op basis van wat ze gezegd of geschreven hebben. Volgens de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Idris Naim Sahin, is er immers“geen verschil tussen de kogels die afgevuurd worden [in de Koerdische gebieden] en de artikels die geschreven worden in Ankara.” Onder de gevangen bevinden zich ontelbare politici, journalisten, academici, advocaten, schrijvers, mensenrechtenactivisten, studenten, … kortom iedereen die op één of andere manier kritiek heeft op de manier waarop de Koerdische bevolking behandeld wordt, is in de ogen van de Turkse staat een “terrorist”. Massaprocessen waarbij honderden mensen tegelijkertijd terecht staan, zonder garantie op een vrij en eerlijk proces, zijn routine. Ondertussen duurt de onrechtvaardige behandeling van de Koerdische bevolking verder, alleen mag er van de Turkse regering niet meer over gesproken worden.
De eisen van de hongerstakers
De eisen van de Koerden in hongerstaking zijn erg menselijk. Daarom vindt het Koerdisch Instituut dat de Turkse overheid en de internationale gemeenschap zo snel mogelijk moeten reageren en concrete stappen moeten zetten om te voorkomen dat er slachtoffers vallen.
De hongerstakers hebben drie eisen:
– het recht op onderwijs in het Koerdisch
– het recht op het gebruik van de Koerdische taal tijdens rechtszaken
– medische verzorging voor en een einde aan het isolatieregime van PKK-leider Abdullah Öcalan (die al 12 jaar in de gevangenis zit)
Het Koerdisch Instituut te Brussel verklaart solidair te zijn met de hongerstakers en hun democratische eisen en verzoekt de Belgische en Europese autoriteiten heel dringend in te grijpen om drama’s te voorkomen.
Voor meer informatie kan u steeds contact met ons opnemen.
Met vriendelijke groeten,
Derwich M. Ferho, voorzitter Koerdisch Instituut Brussel,
Vaste lijn: 02/230.89.30, gsm: 0479/562.962
Brussel, 6-11-2012
