Een staakt-het-vuren is nodig, maar de Turkse eis is onrechtmatig en onaanvaardbaar
Brussel, 18/10/2019 – Het Koerdisch Instituut verwelkomt een staakt-het-vuren in Noord-Syrië, maar wijst erop dat de Turkse eis om de belangrijkste steden en dorpen van de Koerdische regio te evacueren totaal onredelijk en onaanvaardbaar is.
Het Koerdisch Instituut was opgelucht dat er gisterenavond een wapenstilstand werd afgekondigd en hoopt uiteraard dat de dodelijke bombardementen op Koerdische en gemengd Arabisch-Koerdische steden in noord-Syrië gestopt zullen worden.
Deze morgen werd er echter nog steeds gebombardeerd op de omsingelde grensstad Sri Kane (Serekaniye of Ras al-Ayn). Gisteren kwam er een noodoproep van het ministerie van gezondheid van deze stad dat gewonden en burgers niet geëvacueerd kunnen worden, terwijl Turkije de omsingelde stad bestookt. Het lokale bestuur roept op om een humanitaire corridor in te stellen.
De Turkse eis dat de overwegend Koerdische YPG/YPJ-milities en hun Arabische, christelijke en andere bondgenoten uit de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) de grensregio tot 30 km zuidelijk moeten verlaten is totaal onredelijk en onaanvaardbaar. Dat zou immers de Turkse bezetting betekenen van de voornaamste Koerdische steden en dorpen die nu nog niet bezet zijn door Turkije en door Turkije bewapende jihadistische milities.
Bijna alle grote resterende Koerdische steden en dorpen bevinden zich immers op of in de buurt van de grens, de rest van het gebied dat door de SDF werd bevrijd van de Islamitische Staat is overwegend Arabisch en bestaat voor een omvangrijk deel uit woestijn. De Koerdische bevolking kan dus gewoon nergens anders heen.
De huidige Turks-Syrische grens werd na WOI zeer arbitrair getrokken langs de oude Duitse spoorlijn die Berlijn met Bagdad moest verbinden. Deze liep dwars door Koerdisch gebied en zo werden Koerdische steden en dorpen plots verdeeld over Turkije en Syrië. De Koerdische steden op de grens bestaan vandaag uit twee delen, een stuk stad in Turkije en een zusterstad in Syrië. Je kan onmogelijk van de Syrische Koerden vragen om deze belangrijke historische grenssteden op te geven.
Het Turkse regime van president Erdogan weet goed genoeg dat de Koerdische autoriteiten en hun bondgenoten in de Autonome Administratie van Noord- en Oost-Syrië deze eis tot het afstaan van het belangrijkste resterende Koerdische gebied onmogelijk kunnen inwilligen. Dat zou bovendien geheel onrechtvaardig zijn. Dit is Koerdisch gebied en Syrisch grondgebied. Turkije heeft geen enkel recht om dit gebied aan te vallen, te bezetten en er de demografie te veranderen door de oorspronkelijke bevolking te verjagen en deze te vervangen door jihadistische huurlingen en Arabische vluchtelingen uit andere delen van Syrië. Net zoals Turkije eerder ook al had gedaan met de Koerdische enclave van Afrin.
De Syrische Koerden en hun bondgenoten hebben de veiligheid van Turkije nooit bedreigd. Dit is een zeer zware leugen en een drogreden voor de neo-Ottomaanse grootheidswaanzin en brute poging tot landroof van de Turkse president.
De Syrische Koerden worden vandaag opnieuw met hun rug tegen de muur gezet met een eis die ze onmogelijk kunnen inwilligen. Dit is geen “grote dag” voor de Koerden, zoals Amerikaans president Trump gisteren triomfantelijk aankondigde, maar een zoveelste klap in hun gezicht.
We vragen dan ook met aandrang om Turkije onder druk te blijven zetten en een permanent staakt-het-vuren af te dwingen. Turkije en zijn huurlingenmilities moeten onmiddellijk stoppen met deze illegale bezettingsoorlog en zich terugtrekken uit het gebied.
Morgen (zaterdag 19 oktober) wordt er opnieuw betoogd in Brussel. Afspraak aan het Centraal Station om 14 uur.
