Op 1 februari omstreeks 22.00 uur voerde de Turkse luchtmacht systematische bombardementen uit op burgergebieden in heel Koerdistan. In Zuid-Koerdistan (Noord-Irak) waren dat o.m. het vluchtelingenkamp in Mexmûr (Maxmur), Geliyê Kersê, Barê en Çil Mêra bij Şengal (Sinjar), en in Rojava (Noord-Syrië) viel het dorp Teqil Beqil nabij Dêrik onder de bommen.

Deze gecoördineerde oorlogsmisdaden vonden plaats enkele dagen nadat het Turkse regime van Erdoğan duizenden ISIS-strijders heeft trachten te bevrijden uit de Sina’a-gevangenis in de stad Hesekê (Hasakah). Dankzij het optreden van de Syrische Democratische Krachten (SDF) kon deze ontsnapping worden verijdeld.

Deze overwinning, maar ook die van exact zeven jaar geleden op ISIS in en rond de stad Kobanê, herinneren de wereld eraan dat de pogingen van Turkije om ISIS en jihadistische huurlingen in te zetten tegen de Autonome Administratie van Noord- en Oost-Syrië (AANES) nooit zijn gestopt.

Erdoğan’ regime doet er alles aan om de eigen binnenlandse mislukkingen te doen vergeten door opnieuw een kruistocht te lanceren. Die is gericht tegen het democratische Rojava/AANES en de gebieden in Noord-Syrië waar niet alleen Koerden vrij leven, maar ook hun Arabische, Armeense, Assyrische, Turkmeense en Circassische bondgenoten. Alsof Turkije de duisternis en wanhoop van het bezette Afrin, Serê Kaniyê en Girê Spî over de rest van Noordoost-Syrië wil verspreiden.

De Koerdische Vrijheidsbeweging is echter sterker dan ooit. Turkije kan onze wil voor zelfbeschikking, democratie, gelijkheid van vrouwen en een ecologisch evenwicht niet breken. Wat echter ontmoedigend is, is het stilzwijgen en – daardoor – de medeplichtigheid van de Verenigde Naties, de Europese Unie, de NAVO en de Raad van Europa. Deze organisaties zijn perfect op de hoogte zijn van dit soort van Turks staatsterrorisme.

“Nooit Meer” klonk het in het Westen wanneer het ging over genocide. Toch mag Turkije ongestoord zijn genocidale barbaarsheid voortzetten tegen miljoenen Koerden in heel Koerdistan. Daarom eisen wij dat deze internationale instanties met alle beschikbare diplomatieke middelen de luchtmoorden van Erdoğan stoppen en zó nodig economische sancties tegen zijn regime invoeren. Erdoğan moet voor het Internationaal Strafhof worden gebracht om verantwoording af te leggen voor zijn oneindige reeks aan misdaden tegen de menselijkheid.

Verder eisen we een wettelijke erkenning van de AANES en de Yezidi’s in Şengal, opdat zij hun eigen bescherming tegen de Turkse aanvallen kunnen garanderen.

Het Uitvoerend Bestuur van het Koerdistan Nationaal Congres (KNK)

F
E
E
D

B
A
C
K