North-Iraq , 11-01-02, foto: Nick Hannes
Een aantal mensen hebben enorm veel betekent voor het Koerdisch Instituut. Het waren en het zijn nog steeds de trouwe vrienden van het Instituut die voor altijd in ons geheugen zullen blijven. Jan Béghin, u was ongetwijfeld één van hen!
Het is niet toevallig dat ik u ongeveer 30 jaren geleden voor het eerst ontmoette. U was toen de schepen in Ganshoren en hield een openingstoespraak van een tentoonstelling over de Koerden te Ganshoren.
Het klikte onmiddellijk tussen u en mij. Ik merkte dat u zich belangeloos inzette voor het respect voor mensenrechten en de rechten van onderdrukte volkeren. Daarom kwam ik heel regelmatig naar u om raad te vragen om beter te werken. En u Jan, was altijd, maar altijd bereid om te helpen.
Het klikte ook omwille van wie u was, Jan Béghin. U was een integer en sociaal bewogen man met een zeer ruime kijk op het leven. Uw aandacht ging naar mensen die het moeilijk hebben en u toonde uw hart voor de minderbedeelden en zwakkeren in onze maatschappij. Vanuit uw verontwaardiging over de armoede die u dagelijks kon vaststellen in Brussel en België, schreef u het boek “Armoede in Brussel“ en later “De schande van een rijk land”. Ik ben er nog steeds fier op dat het Koerdisch Instituut u heeft kunnen steunen om het eerste boek uit te geven.
De steun was wederzijds. Jan, u die geloofde in goedheid, – de idealist– bent er altijd geweest voor de rechten van de Koerden en die van andere onderdrukte volkeren. Daarom steunde u op vele manieren de werking van het Koerdisch Instituut te Brussel. Daarom heeft u het voorzitterschap van Interparlementaire Werkgroep de Koerden aanvaardt die om de anderhalve maand een vergadering hield in het Federaal Parlement zelf. Verschillende conferenties over de rechten van etnisch/culturele en religieuze rechten voorgezeten in het Brusselse, federale en het Vlaamse Parlement.
U was altijd daar als actieve meedenker om de werking van het Koerdisch Instituut efficiënter te maken. Ik heb altijd heel veel gehad van uw strategische denkwijze. U was een zeer goede leraar.
En onze onvergetelijk reizen en missies naar de Koerdische regio’s. Samen met enkele politici en vrienden van het Instituut hebben leerrijke reizen gehad. We hebben samen avontuurlijke momenten beleefd in het Koerdische en Kaukasus gebergte. We hebben heel veel ontmoetingen en studiemomenten gehad in Koerdistan, Iran, Irak en Georgië, Armenië, Rusland, Ukraine, Kaliningrad, …
U was erbij tijdens het Newrozfeest, het Koerdisch Nieuwjaar in Amed.
Jan, ik ben u heel dankbaar omwille van die vele jaren van samenwerking en bezieling, maar vooral omwille van de vriendschap die ik mocht ervaren. Ik heb van jou heel veel geleerd.
En uiteraard ben ik ook uw familie, vooral uw levenspartner Ann heel dankbaar. Want zij hebben u al die jaren gesteund in de vele zaken die u ondernam.
Rust in vrede Jan. Noch ik, noch de medewerkers van het Koerdisch Instituut gaan u ooit vergeten.
