De Turkse autoriteiten hebben altijd ontkend dat er banden bestaan met Al Qaeda, ondanks de vele documenten en informatie die het tegendeel bewijzen. De paspoorten van de drie Tunesische Al Qaeda-militanten die in Afrin gearresteerd werden, bewijst nogmaals het bestaan van deze banden tussen Turkije en Al Qaeda. Ze tonen aan hoe de drie Tunesiërs officieel via de luchthaven Istanbul Ataturk naar Antakya reisden, om vervolgens via de grensovergang in Cilvegozu Syrië binnen te komen. 

Volgens de Al Qaeda-militanten wordt deze manier om de Syrische grens over te steken georganiseerd door een groep Turkse militaire officieren, die zichzelf “Iman” noemen. Deze groep zou ook medische zorgen en ziekenhuisopnames verstrekken. 

Banden tussen Turkije en Al Qaeda, en in het bijzonder haar Syrische vleugel het Al Nusra Front, zijn al vaak gemeld. Turkije heeft echter steevast haar steun aan Al Qaeda proberen verbergen door te stellen dat ze haar “broeders en zusters” in Syrië “helpt”. De informatie die de drie Al Qaeda-militanten verstrekten, werpt nieuw licht op de relaties tussen Turkije en Al Qaeda of het Al Nusra Front. 

VAN BENGAZI NAAR SYRIË 

Essabi Musa, een van de drie gearresteerde militanten, vertelde dat hij in Bengazi woonde in Libië en dat hij er kennis maakte met een man die Ebu Ziyad heette, die hem rekruteerde en hem via Turkije naar Syrië zond. De 35-jarige Musa zei: “Mijn broer en ik werkten in Bengazi. Eerst rekruteerde Al Qaeda mijn broer en zond hem naar Syrië. Ik vond één van de mannen die hem gerekruteerd hadden, dat was Ebu Ziyad. Hij zei me dat als ik mijn broer wou zien, ik ook bij Al Qaeda moest komen en naar Syrië gaan. Ik ging akkoord en trad toe. Een paar dagen later liet hij me weten dat mijn vliegtuigticket klaar was. Het was een ticket naar Istanbul, ik vloog direct naar de Ataturk-luchthaven. Vandaar vloog ik naar Antakya en vervolgens ging ik rechtsreeks via de grensovergang van Bab El Hava (Cilvegozu) Syrië binnen.” 

Van de grensovergang in Cilvegozu ging Musa meteen door naar het trainingskamp van Al Qaeda in Idlib, Tixarim, waar hij 21 dagen getraind werd alvorens hij naar andere kampen in de regio gestuurd werd. Musa vervolgt:

“Er waren 120 mensen in het kamp waar ik getraind werd. De meesten van hen waren Tunesiërs en ze waren allemaal via Turkije gekomen. Naast Tunesiërs waren er ook Turken, Algerijnen en Egyptenaren, samen ongeveer evenveel als de Tunesiërs. Er waren ook veel mensen waarvan ik weet dat ze naar hier gekomen waren om te vechten en die vervolgens teruggekeerd zijn naar Turkije. Geen van hen werd opgepakt of gearresteerd. We onderhielden de hele tijd contact met hen via de telefoon. Van het trainingskamp bracht men ons naar Duveyle, Ermenez, Teftenez, Binnis en Dane, die allen in Idlib gesitueerd zijn. Daar begon ik actief te zijn.”

Musa verklaarde dat hij 8 maanden in Syrië geweest was en dat hij niets anders gezien had dan zinloos bloedvergieten en dat hij wou ontsnappen en terugkeren naar zijn land. Hij legde uit dat hij via Turkije huiswaarts wou keren en hij benadrukte dat het onmogelijk was dat Turkije niet zou weten dat ze naar Syrië waren gegaan om voor Al Qaeda te vechten. 

EEN BATALJON VAN TURKSE MILITAIRE OFFICIEREN

Een andere gearresteerde Tunesische Al Qaeda-militant is de 26-jarige Nadir Elwassani. Ook hij werd in Libië gerekruteerd en via dezelfde route naar Turkije gestuurd. Ook Elwassani verklaarde dat het onmogelijk kon dat Turkije niet wist dat ze Al Qaeda-militanten waren. Hij zei: “Ik werd ook gerekruteerd in Libië en naar Istanbul gestuurd, waar ik opgewacht werd door een man die Ebu Besir Tunusi heette. Hij nam me mee naar een hotel en de volgende dag stuurde hij me naar Hatay (Antakya).”

Elwassani verklaarde dat hij aan de grensovergang opgewacht werd door leden van het Al Nusra Front die hem naar het kamp in Idlib brachten en hij voegde daaraan toe: “We kwamen Syrië binnen via Turkije en we werden verondersteld ook via Turkije terug naar huis te keren. Het is onmogelijk dat de Turkse autoriteiten hier niet op de hoogte van zijn, want we werden aan elke tussenstop begroet door Al Qaeda-leden en door hen hierheen geleid. De Turkse Inlichtingdiensten zijn goed georganiseerd, ze moeten hiervan wel op de hoogte zijn.”

Elwassani deelde ook belangrijke nieuwe informatie over de relaties tussen Al Qaeda, Turkije en de Turkse organisaties die in Syriê actief zijn. Hij had het meer bepaald over een groep die “Iman” noemt en die bestaat uit Turkse militaire officieren die opereren in de Atme-regio van Syrië. “Onze relaties met Turkije werden gecoördineerd door deze groep. De vertegenwoordiger van deze groep is Ebu Abdo Esseyef. Hij bezorgde ons via deze groep wapens, munitie en proviand. Meer nog, gewonde vrienden werden via deze groep naar Turkije gebracht waar ze verzorgd werden in ziekenhuizen.”

AL QAEDA AAN BEIDE ZIJDEN

Yusuf Ekkari, de laatste van de drie gearresteerde Tunesiërs, was een vriend van Nadir Elwassani in Tunesië en ook hij werd gerekruteerd in Libië toen de beide jonge mannen daar werkten. Ekkari arriveerde tien dagen na Elwassani in Istanbul en hij kwam Syrië binnen via dezelfde weg. 

Ekkari beweert dat er aan beide zijden van de Turks-Syrische grens Al Qaeda-leden mensen rekruteren voor de organisatie. Hij voegt eraan toe: “Ik studeerde aan de universiteit in Tunesië en ging naar Libië om er een tijdje te werken. Daar trapte ik in de val. Zij zeiden ons dat Amerikanen, Duitsers en andere groepen in Syrië Soennieten aan het uitmoorden waren. De tv-zenders spuiden dezelfde propaganda en ze maakten hier gebruik van. In minder dan 15 dagen hadden ze me een ticket naar Istanbul bezorgd. In Hatay werd ik opgewacht door iemand die Ebu Hasan noemde en die me voorstelde aan Ebu El Amareyn, de man die me de grens overbracht in Cilvegozu. Ebu El Amareyn uit Latkiye, woont in een dorp aan de Turkse kant van de grens en hij werkt openlijk voor Al Qaeda. Hij bracht me zonder problemen de grens over en daar werd ik overgedragen aan iemand die Ebu Ahmet heette en die me vervolgens verder naar het trainingskamp bracht.

Ik ben ongeveer vier maanden in Syrië. Uiteindelijk kwam ik tot het inzicht dat men ons leugens verteld had, dus ik liep weg en ik probeerde via Turkije terug naar huis te keren.”

De verklaringen en de paspoorten van de drie mannen die in Afrin gearresteerd werden door veiligheidsdiensten tonen nogmaals de geheime banden aan tussen Turkije en Al Qaeda. De officiële stempels in hun paspoorten en de gedetailleerde informatie die ze verschaften over personen die in Turkije en Syrië actief zijn bij het rekruteren van militanten  voor Al Qaeda, tonen aan hoe nauw Turkije en Al Qaeda met elkaar verweven zijn. 

F
E
E
D

B
A
C
K