Laat u horen! Tegen de Turkse invasie en genocide
Gemeenschappelijke verklaring vanwege de volgende 6 organisaties:
- Vereniging van Armeense Democraten in België
- Ateliers du Soleil
- Info-Türk
- Assyrisch Instituut van België
- Koerdisch Instituut Brussel
- Maison du peuple
Gezien hun houding kon men het zien aankomen. De Turkse staat voert intussen een invasie uit op Noord-Syrië. Een regio waar niet alleen Koerden leven, maar ook Arabieren, Assyro-syriaques, Armenen, en andere. Het is een agressie met gedoogsteun vanwege de Verenigde Staten en Rusland, en met in de frontlinie een allegaartje van moordenaars uit diverse islamitische groeperingen.
De eerste fase bestond uit de bezetting van Afrin waarvoor de Russische president Putin groen licht gaf. Afrin transformeerde tot een Turkse stad met een door de Turkse staat aangewezen prefect. De internationale troepenmacht houdt zich afzijdig, en van de Koerdische troepen weten we dat ze geen partij zijn tegen de Turkse overmacht. Turkije grijpt bijgevolg de kans om zijn droom te verwezenlijken en kost wat kost komaf te maken met om het even welk statuut voor de Koerden, zij het in Turkije of buiten de grenzen.
Omwille van het schandelijke verraad van de Verenigde Staten ten aanzien van hun Koerdische bondgenoot wordt die droom keiharde realiteit. Een nieuwe nachtmerrie voor de Syrische Koerden die – als gevolg van hun verbeten strijd tegen Islamitische Staat – duizenden mensenlevens hebben verloren.
Nochtans blijft de strijd tegen IS een strijd die moet gevoerd worden door alle democratische landen. Omwille van de Turkse invasie vormen de IS strijders – waarvan er intussen zijn ontsnapt – opnieuw een gevaar voor de mensheid.
Straffeloosheid stelt Turkije in staat om nog maar eens een misdaad toe te voegen aan de reeds lange lijst met staatsmisdaden.
Toen de Eerste Wereldoorlog nog volop woedde, maakte de Turkse staat hiervan gebruik om een genocide aan te richten op Armeniërs en Assyriërs. De westerse staten grepen niet in, niet tijdens- maar ook niet na de oorlog. De schuldigen van de genocide – die een nieuwe Turkse staat creëerden – werden niet vervolgd noch gestraft. Deze straffeloosheid bleek een vrijgeleide te zijn om het uitroeiingswerk voort te zetten. Er volgde een Grieks-Pontische genocide, een systematische eliminatie van een meerderheid van christenen in Anatolië. Ook latere slachtingen zijn ongestraft gebleven, om nog maar te zwijgen van de Turkse invasie op Noord-Cyprus in 1974. Het gaat intussen zó ver dat alles wat zich als Koerdisch manifesteert, ondraaglijk is voor de Turkse staat en zijn leider Erdogan.
Noord-Syrische Koerden vertegenwoordigen nochtans geen enkele bedreiging voor Turkije. Dat heeft voor Erdogan echter geen belang. Gesteund door zowat alle Turkse politieke partijen wil hij er gewoon komaf mee maken. Wanneer het om de Armeense of Koerdische kwestie gaat, dan is er in Turkije blijkbaar een unanimiteit.
Het is totaal ongeloofwaardig de Turkse staat te horen proclameren dat ze zich in een ‘zelfverdedigingspositie’ bevindt en het terrorisme wil bestrijden. Integendeel, het objectief van de bezetting is een vernietiging van de Koerdische verdedigingstroepen, en bij uitbreiding van de christelijke, Assyrische en Armeense volkeren die in deze regio’s leven. Maar dat is niet alles. Erdogan’s doel is ook om de ingewonnen gebieden te herbevolken met jihadisten en op die manier de demografische realiteit te veranderen.
De oproep vanwege de Verenigde Naties en vele andere organisaties om “het ergste te vermijden” voldoet absoluut niet om een dreigende humanitaire catastrofe het hoofd te bieden. De Turkse staat is intussen gewend aan veroordelingen en woorden die zonder gevolg blijven. Turkije is vastbesloten om hiermee voort te gaan. Al decennialang vestigen we de aandacht op het genocidale karakter van de Turkse staat, doch helaas lopen we nu opnieuw het risico van een genocide gepleegd door deze staat.
De volkeren van Noord-Syrië, die hun eigen model van autonoom bestaan hebben kunnen creëren, hebben het recht om hun unieke ervaring voort te zetten. Alle democratische landen moeten hen daarbij blijven steunen. Want de Noord-Syrische volkeren zijn nu gedwongen om zich fel te verdedigen tegen de Turkse agressie ondanks de ongelijke verhouding en ongunstige omstandigheden op het terrein.
Onze organisaties roepen de democratische publieke opinie op om druk uit te oefenen op hun respectieve staten en om een menselijke tragedie te voorkomen, meer in het bijzonder de nakende genocide in het noorden van Syrië.
Brussel, 14 oktober 2019
Communicatie:
0478-240 222
